Braif aan Romaainen 08
01Wèl ain is mit Christus Jezus, wordt nait meer veroordaild.
02Wet van de Gaist, dij in Christus Jezus levent geft, het joe vrijmoakt van wet van zunde en dood.
03Wat wet nait kloarkriegen kon deur t seupele bestoan van mensken, dat het God doan: om boas te worden over zunde het hai zien aigen Zeun stuurd. Dij leek, zo te zeggen, op n zundeg mensk. Zo het hai in dat bestoan zulm, zunde veroordaild.
04Zo kon aan wat wet aaist voldoan worden deur ons, dij ons t pad nait wiezen loaten deur ons noatuur, mor deur de Gaist.
05Lu dij heur noatuur volgen, zinnen op wat dij noatuur wil. Mor wèl de Gaist volgen, zinnen op wat de Gaist wil.
06Doar noatuur zien zinnen op zet, dat brengt joe de dood. Mor doar de Gaist zien zinnen op zet, dat brengt joe levent en vree.
07Zundege noatuur staait ja vijandeg tegen God over, legt zok nait deel bie wat Gods wet zegt. Kin dat alderdeegs nait!
08Wèl of n zundeg levent laaiden, kinnen God nooit noar t zin wezen.
09Mor ie binnen nait onder beslag van noatuur, mor van de Gaist. Gods Gaist woont toch in joe? Mor wèl Christus zien Gaist nait het, dij heurt nait bie hom.
10 As Christus in joe touholdt, mag joen liggoam deur zunde wel dood toudoan wezen, mor joen gaist leeft. Dat is te daanken aan gerechteghaid.
11 As de Gaist in joe woont van hom, dij Jezus opwekt het tou dood oet, zel e ook joen staarvelk liggoam n moal leventeg moaken deur kracht van zien Gaist, dij in joe touholdt. Hai het Christus ja ook oet dood opwekt.
12 Dat zodounde, bruiers en zusters, bin we nait laanger verplicht om zulm ons aigen levent te bepoalen.
13 As ie dat aal doun, zel ie der aan doodgoan. Mor as ie deur de Gaist n èn moaken aan joen zundege doaden, den zel ie leven.
14 Altmoal dij zok deur Gods Gaist laaiden loaten, binnen Gods kinder.
15 De Gaist, dij ie van God kregen hebben, moakt gain sloaven van joe om joe schrik op hoed te joagen. Nee toch! Dij Gaist het joe kinder van God moakt, zodat wie roupen: "Abba, Pabbe!"
16 Dij Gaist stemt in mit ons gaist, dat wie Gods kinder binnen.
17 As wie kinder binnen, den bin we ook aarfgenoamen. Den dail we aarvenis mit Christus. As wie dailen in zien lieden, zel wie ook ja in zien heerlekhaid dailen.
|
